Yalnızlık

Yürüyorum
Gözlerim taş be taş
Ölçüyor yeri

Boynu bükük
Yetim bir çocuk
Sessiz sokaklarda
Soluğunu arıyorum annemin

Kimse yok
Hiçbir ses yok
Kalbimin sesinden
Başka

Uykusuzluğun karanlığında
Renkli rüyaların mutluluğunu
Benden çalıyor
Sıcaklığını arıyorum
Ama her zaman
Soğuğa bulanıyorum

Harfler kaçıyor benden
Ve perişanlığım elinden
Günlerim
Toza dönüşüyor

Jana Seyda
Kürtçe’den çeviren: Metin Aksoy