Heyhat doğu batı güneşinden ayrı ve yalnızım
O ay yüzlüden sonra tarümar olmuş mülküm,karanlıkta kalmışım
İçmem kevser suyunu onun dudaklarından sonra istemem
Dünya yarısını o gümüş gögüslüden sonra
Şayet mahşerde görmeyeceğimi bilsem dilberi
Cenneti ne yapayım başına yağdırırım külleri
Yazık,yüzlerce kez ela gözlü terk edip gitti
Ahlar,figanlarım geleğin çarkıyla eşleşip gitti
Serzenişlerimden melekler ve insanlar oldular aciz
Burmalı zülüfler sonrası gamların girdabındayım haciz
Şayet mahşerde görmeyeceğimi bilsem dilberi
Cenneti ne yapayım başına yağdırırım külleri
Hicranla yanan ışıklı mumun fitiliyim
Hasretle harlanmış nar közün ateşiyim
Vücutsuz bir vücudum,o yaktı küle döndüm ben
Dünya yarısı hiç etmez yakıcı gözlerden sonra hem
Şayet mahşerde görmeyeceğimi bilsem dilberi
Cenneti ne yapayım başına yağdırırım külleri
Öleceğim anda üzerime gelse Azrail
Aynı anda cenneti müjdelese Cebrail
Benim için Hıdır ve İlyas olsalar delil
Hem derim ki cenneti,kevseri isteyen olsun sefil
Şayet mahşerde görmeyeceğimi bilsem dilberi
Cenneti ne yapayım başına yağdırırım külleri
Felek çarkı ibresi,vaveylanın geçişi beni talan etti
Dönen başlı idim daha başı dönen etti
Gönülsüz ,akılsız,hevessiz tümden idraksız etti
Bu mürüvvetsiz olay beni böylesine yağma etti
Şayet mahşerde görmeyeceğimi bilsem dilberi
Cenneti ne yapayım başına yağdırırım külleri
Sakın ey dostlar!hicret anımda
Bu iki dize bulunsun dilekçe yazımda
Huzura çıktığımda bir belge olsun elimde
Vuslat tarihinde halim nağmelensin dilinde
Şayet mahşerde görmeyeceğimi bilsem dilberi
Cenneti ne yapayım başına yağdırırım külleri
Ey Xani!bu soru ve yanıtların hesabı nasıl olur bilsene
O’nun hükmüdür ey perdesiz kendine gelsene
Öleceğim anda üzerime gelse Azrail
Aynı anda cenneti müjdelese Cebrail
Ey ocağı yıkık! O ilahın kazasıdır kabul et
Seni ateşe götürebilir konuşmalarından bir buket
Şiir Antolojim 