benden çok çöplükdeki kediler ağladı,
meleklerin kırıldı kanadı, düştüler gökten.
Duvarlar sıktı beni,
beraber dolaştığımız sokaklar haykırdı üstüme.
Korktum ki, güneş batıdan doğar,
kıyamet kopar,
Hiçbir şey olmadı.
Masuma Ahadova
Kederlerime, pişmanlığıma
birkaç kişiyi daha ilave ettim
birkaç insan daha azaldım.
Baktım ki,
baştan ayağa üzüntüden,
pişmanlıktan ibaretim.
Baktım ki, üstüm-başım
toz içinde,
Alın terini silmeyen
ellerimse çocuk kaldı.
Hep utandım kendimden.
Hepsi de
uyanınca unuttuğum,
hatırlayamadığım
Bir rüyanın tadı gibi-
alaçiy, yarım
tat bıraktı damağımda,
biraz kalp ağrısı …
Ve bazen göz açtığımda
hatırlayacak gibi oldum
korkulu bir rüya gibi
döne döne unuttum hepsini.
Böyle devam ederse,
kendimi de ilave edeceğim
pişmanlığıma, kederlerime-
bir ben daha azalacağım
kaybettiğim tüm benlerin üstüne …
Masuma Ahadova
İtki
Kədərlərimə, peşmanlığıma
bir neçə nəfəri daha əlavə etdim
bir neçə insan daha azaldım.
Baxdım ki,
başdan ayağa kədərdən,
peşmanlıqdan ibarətəm.
Baxdım ki, üstüm-başım
toz içində,
Əmək tərini silməyən
əllərimsə uşaq qalıb.
Lap utandım özümdən.
Hamısı da
oyanınca unutduğum,
yada sala bilmədiyim
Bir yuxunun dadı kimi-
alaçiy, yarımçıq
dad buraxdı damağımda,
bir az ürək ağrısı…
Və bəzi göz qırpımlarında
xatırlayacaq kimi olub
qorxulu bir yuxu kimi
dönə-dönə unutdum hamısını.
Belə davam eləsə,
özümü də əlavə edəcəyəm
peşmanlığıma, kədərlərimə-
bir mən daha azalacağam
itirdiyim bütün mənlərin üstünə…
Evlatlık al beni
Yeniden öğret bana
yaşamayı,
gezmeyi,
susmayı.
Tüm bildiklerimi,
ezberlediklerimi,
deneyim kazandıklarımı
Unuttur bana.
Sanki biraz da yorulmuşum kendimden,
sözümden,
bana benden hatıra her şeyden.
Kutu-kutu eşyalarım,
Şehir-şehir hayatlarım,
Kucak kucak sevgilerim
yormuş beni.
Tüm inandıklarım-
Doğrularım,
yanlışlarım,
geçtiğim yollar,
olmak istediğim insan
gözümden düştü.
Kendim kendime virane geliyor biraz da.
Bir oda ayır evinde-
Eşyası az olsun,
kendisi de mini mini-
içeri hava ve güneş ışığı bırakan pencere,
bir kişilik yatak.
Kapları da yıkar,
evi de temizlerim
Tek yaşaması kolay,
sorumluluğu az
bir hayat ver bana.
Sil yeniden yazmaya başla beni,
Yeni bir sima bahşet,
gülüşüme, bakışıma kendinden bir şeyler kat,
Kurtaramadan öl.
Malın-mülkün bana kalsın
Evlatlık al beni.
Məsumə Əhədova
Kaynak: http://hzinsane.net/