Sascha’ya
Sen gittin gideli
Karanlık kaldı bu kent.
Gölgelerini topluyorum
Altında gezindiğin,
Hurma ağaçlarının.
Dallarda gülümseyerek rakseden,
Bir ezgi uğuldamalıyım hep.
Beni yeniden seviyorsun –
Kime anlatayım ki tutkunluğumu?
Akislerde mutluluğu duyumsayan,
Bir bilgeye mi yoksa bir evlenen mi?
İşte biliyorum hep,
Beni ne zaman düşündüğünü –
Kalbim çocuklaşır ansızın
Ve haykırır.
Her sokak girişinde
Durur ve düşlerim;
Güneşle çiziyorum güzelliğini
Ve evlerin bütün duvarlarına.
Gitgide eriyorum
Çizdikçe seni.
İnce sutünlere dolanıyor bedenim
Sarsılana dek.
Heryerde kanımızın,
Asi soylu tomurcukları parıldıyor;
Altuni oğlakların yünündeki,
Kutsal yosunlarda kayboluyoruz.
Uzansa gövdesiyle
Bir kaplan
Bizi ayıran uzaklığın üzerine,
Bize yakın bir yıldız misâli.
Erkenden düşer yüzüme
Soluğun.