çok sıradan,
sıradan bir insan gibi değil sadece
herhangi bir şey gibi yaşayacağız,
taşta yosun, yosunda kuzey, kuzeyde yön
yönde gemiler yolunu bulucak okyanusta bizimle…
balık avlayan da biz olacağız, balık satan da
balığı satın alıp eve götüremeyen de biz olacağız
havda, karada ve denizde ordular peşimize düşmeden
yani avlanmadan önce balıkla gözgöze gelmeyi de bileceğiz
sadece balık mı, yok uçamıyorsak serçe de değilizdir
o mendebur, o hep bizden bir adım önde giden aşkın
peşinde koşan sarhoş adamlar gibi
çok basit görünmeyeceğiz sadece
aynen öyle yaşayacağız
fırında ekmek, caddede su birikintisi
sokak başında çiçek şatan olacağız mesela
adımız rütbesiz, adımız işmiz gibi tırışkadan bir giysi…
hani, rüzgar biraz hızlı esse havalandı, havalanacak kadar hafif
eften, püften havalanan polenler gibi aklı kısa sanacaklar belki bizi
ama değil, inan kardeşim değil, kurşundan dökülmüş söze gerek yok
edilmiş bir yemin gibi, hep alnımızda taşıdığımız o dudak izi gibi
çocuklar gözlerimizde damlasalar bile
bizden başkası bilmeyecek bizi…
Fadıl Öztürk
Şiir Antolojim 