Alır başımızı gideriz seninle Yeşiller içinde kırık dökük bir otobüs Bizi bir kıyıdan bir kıyıya ulaştırır Büyümemiş iki çocuk gibi biz Bulanırız el değmemiş sevinçlere
Tırmandığımız kayalar İçimize işleyen karadeniz rüzgârı Az az ısıtan güneş Çocuk çığlıkları İkimize de aynı şeyi düşündürür
Benim bu düşlerim besbelli Hiç gerçekleşmeyecek dersin Ben boşuna kuruyorum deli gibi Böyle der gönlümü yaralarsın Ayrılırken yüzün yüzüme işler Ellerinin izi alır ellerimde
Ne zaman bir olmazı anlatsan Okyanuslar çöle döner içimde
Büyük yolları küçük adımlarla yürüyenlerin Sizden soracakları olacaktır Yollarınız nasıl da dikenliydi derlese çekinmeyin Sorarlarsa söylemeyin tabanlarınızdaki ağrıyı tanıyamazlar
Sizin içinizde olup bitti bütün kuşkuların kesinliği Sizin acılarınızda çiçeklendi çıkış vermeyen akşamlar Denizsiz kalan bütün gemiler yüreğinizin derinliğinde Büyük kayalıklarda bitmez yorgunluklar gibi durmaktadırlar
Geceleriniz çok karanlık mıydı derlerse ses vermeyin O karanlık geceleri onlar yaşamadılar Karanlıktan korktuğunuz büyük geceleri unutmayınız Değil mi ki sizinle başladı bütün aydınlıklar
Onlar kendilerini her başlangıcın nedeni sayacaklardır Amaç diye belirleyeceklerdir göz koyduklarını Yol başlarını tutacaklardır geçit vermemek için Korkaklar tarlalar boyunca dikeceklerdir korkuluklarını
Adınızı unutturmak isteyeceklerdir adınızı öne sürmeyin Gösterilere boğmayın bir çocuk çığlığı gibi başlayan başkaldırmanızı Ne olmuşsa bizimle olmuştur diyeceklerdir Bırakın desinler taşımaktan korkmuyorlarsa yüreklerindeki taşlaşmışı
Büyük yolları küçük adımlarla yürüyenlerin Karşınıza dikildiği akşamlar olacaktır Birlikte yürüyelim derlerse hayır deyin Adımları adımlarınıza uymayacaktır
Seni sevmek mor denizlerdi biraz Ne kadar gidilse bir o kadar bitmeyen Umutlar ve yıkışmalar ardında direnilen Seni sevmek mevsimler içinde en güzel yaz
Seni sevmek yaşamanın aşılmaz büyüklüğü Seni sevmek kan dolu yüzyılları korkutan Ve sığınıp ılık kıyı kentlerine bir akşam Seni sevmek çocukların düşlerinde gördüğü
Varılırdı daha saydam günlere isteseler İsteseler yalnızlık giremezdi evlere Seni sevmek bir kırlangıç olacak bekleseler Ve uçacak durmadan adasız denizlere
Kim bulacak cam kırığı gözlerinde sevgimi Sonra yalnız kalmak gibi yoksulca uğuldayan Bütün okyanusların baş eğdiği tek kaptan Sana verdim geç diye bütün denizlerimi
Şiir Antolojim 