İlik

Bütün evlilikler bir gün bitecek
Size bunu bildirmeyi bir görev bilirim
Bütün kelimesine yakışmayan
Her ne anlamı varsa evliliğin
Bütün koltuk takımlarıyla beraber
Bütün ah canım nasılsınlar
Güzel kadın çirkin kadın
Hasta ve gebe
hepsi bitecek
Tüller de perdeler de
Gündüz ve gece
hepten sönecek
Belki aranızdan biri ilk sabah hiç bitmesin ister
İlk sabah hiç bitmeyecektir
Ben bunu kastetmemiştim

Ben bunu kastetmemiştim
İlk sabah hiç bitmeyecektir
Kuşların uğultulu kanat çırpışları yahut
Huysuz ilk öpüşme
İlk çocuk ve ilk günaydın
İlk soğuk algınlığı
dargınlık
tokat
Tırnakların bir ilk birlikte kesilişi
Örülüşü örülecek kadar uzun bir saçın
dalgalı
Çaydan bir yudum almak
gazeteye bakmak gözucuyla
Evliyken çıkan ilk savaşı izlemek
televizyonda

Bunlar evet bunlar
ne derecede soylu
Nasıl da isteyerek
alarak
Yaşanmış olursa olsun
Bir gün gelip bitecek
Fakat ilk sabah hiç bitmeyecektir
Bunu daha önce de söylemiştim

Hakan Arslanbenzer

 

Kabul

Saçlarını topuz yap kollarını kavuştur geç karşıma
Otur, bilmiyorum ne diyeceğimi ama böyle iyi
Dinle beni, uzun uzun söyleşelim
Söyleyecek sözü olan insanlar gibi
Eski insanlar, en eskileri
Birinin suyu temiz
Diğerinin iyi ekmeği

Senin saf yüzün, benim bilgece seçilmiş kelimelerim
Adı bu olmasa da açıkça ortada bir şey olan yoksulluğumuz
Hayatın hakikati gibi duran
Seni benden ayrı, beni yalnız
Irak’ı işgal altında tutan, İslam’ı garip
Aşkı cesaretsiz
Yani Kürdü gâvura mecbur eden
Beni karşında cılız eden, cansız eden yoksulluk
Tutacak nutkumu demek
Kapacak ekmeğini sözümün
Ben bismillah demeden daha

Ekmek diyorum ne kadar sanatsızca
Sana yazdığım şiirler de öyle olacak
Yani telaşsız, buğdaydan, çatlak çatlak
Süt ne kadar ılık, yüzün ne kadar dolu
Koynun
Ekmek kadar şiir kadar
Beyaz, ıslı, sıcacık
Sar beni yahut sarıl bana
Dudakta bir sigara gibi küstah
Limanda demirli bir gemi (geminin teşbihe ihtiyacı yoktur)
Gibi gibi bir şeyler bir şeyler, bir şeyler daha
Hissedeyim ekmek derdinden uzak
Ama tıpkısının aynısı ekmek gibi
Bismillah

Hakan Arslanbenzer