Bilmiyorum dedim yalnızca
Ve şimdi sen tutuyorsun beni
Kollarının arasında,
Ne iyisin.
Paraşütler, sevgilim, taşıyabilir bizi yukarılara
Gene de içinde yüzdüğüm ağa
Pembe ve açık mavi balıklar yakalanmış,
Çok güzeller,
Ama yenilir gibi değiller.
Paraşütler, sevgilim, taşıyabilir bizi yukarılara daha da
Bu titreyerek ortada asılı durduğumuz havadan,
Kollarımızı yüzüyor gibi kımıldatırsak.
Şimdi asılı kalmak dedin,
Son derece seçtin. Bilmiyorum doğrusu.
Yüzeyin altında mercanlar var,
Kum var ve yemişler
Narlar gibi büyüyen.
Bu kocaman ağ, suyu eziyorum ayaklarımla
Yanında, kabarcıklar çıkıyor ve tuz
Kuruyor göz kapaklarımda, gene de yaklaşamıyorum daha fazla
Havaya sudan. Sana daha yakınım
Karadan ve yabancı bir okyanustayım
İstediğimden çok fazlasıyla.
Barbara Guest
Çeviri: Güven Turan
Şiir Antolojim 