RSS

Etiket arşivi: Mehmet Okumuş

kötü şiir

…ve tanrı sert bir hüküm verdi “”yettiniz artık””

ı
karanlığın kuzeyine doğru yürü
amel defterine birkaç sayfa daha eklesin tanrı
kara harflerle
kır ayazını
alın yazısının
dilucunda mekruh tembihler
hızırın yıktığı duvarın tam altındadır

ıı
haram ayları bilmeyen çocuklar
şehrin peykesine çöküp kaldığında
elindeki zakkumlar ve sütleğenler ağlar
çiçek hastalığından ölür anneler
hiçbir burcun yazgısına
inanmadan

minarenin budaklarına asılan sesin
kıblesi çatlatır kalbi üç yerden
niyetlen
ey derviş
nehirleri şehir kenarından taşı
kirlenmesin sular babı

ııı
ilmekler atılmış bir ipin
büyüsüne kapılıyor kuşlar yürekleri ağızlarında
iki rekatlık bir namazı kılacak kadar seferi herkes
gemileri delenlere soru sormaktan
dili kanayan peygamberin
değneğine konup göçüyor bir uçtan
bir uca


sabah ezanlarında göğüslerde sıkıntılar
yavaş yavaş emer insanı
üstüne dolu yağan ağaçların
acısı reçinelerinden belli olur

Mehmet Okumuş

 
Yorum yapın

Yazan: 01 Mayıs 2013 in Türk Şiiri, Şiir

 

Etiketler:

Hissi Kablel Vuku

recm edilmiş kelimelerle konuşalım ki ağzımız taş görsün sevgilim
mürekkebi dağılır ezberimizdeki son surenin gözlerimiz uçuklar
bileğini kıra kıra dağa koşan bir çocuk kadar dayanırız acıya
şehrin dişine dokunuruz belki ihtiyar evler gibi
iğne deliğinden eriyip geçeriz rüyalarımız karışır suya
anne yarısı bir kışa sığınalım ki soğuk vurmasın uykumuzu sevgilim
ağaçlar kasılıyor ve incirin çekirdeğine saklanmak geçiyor aklımızdan
çeliği eritecek bu kar beyaz sesiyle bağıra bağıra yağıyor şimdi
örümceklerin ağını bozmadan öpersek ağrısı kesilir dizlerimizin
saçlarımızı taramak için yaktığımız ateşin koruna bakarız ikidebir
yüzümüze hangi niyetin izi düştü de kuşlar göç etmedi bu yıl sevgilim
gemilerimiz kör nereye gitsek atlastan düşüyor o coğrafya
korku kuru bir nehir avuçlarımızda hiçbir denize dökülmez
göğsümüz neden böyle akrep yuvası akşamüstleri
soframız küflenir ettiğimiz yeminlerden çünkü harflerimiz eski
ben büyüdüm bak diye derin bir uçurum oldum sevgilim
dibimde çalılar
ben büyüdüm ak diye sığ bir yatak oldum sevgilim
kıyımda çalılar
sevgilim
camlarım buğulu hangi hikayeyi yazsan yavaş yavaş akar

Mehmet Okumuş

 
 

Etiketler: