Kaplan

Kaplan! Kaplan! gecenin ormanında
Işıl ışıl yanan parlak yalaza,
Hangi ölümsüz el ya da göz, hangi,
Kurabildi o korkunç simetrini?

Hangi uzak derinlerde, göklerde
Yandı senin ateşin gözlerinde?
O hangi kanatla yükselebilir?
Hangi el ateşi kavrayabilir?

Ve hangi omuz ve hangi beceri
Kalbinin kaslarını bükebildi?
Ve kalbin çarpmaya başladığında,
Hangi dehşetli el? ayaklar ya da

Neydi çekiç? ya zincir neydi?
Beynin nasıl bir fırın içindeydi?
Neydi örs? ve hangi dehşetli kabza
Ölümcül korkularını alabilir avcuna?

Yıldızlar mızraklarını aşağıya atınca,
Göğü sulayınca gözyaşlarıyla,
Güldü mü o, görünce eserini?
Kuzu’yu yaratan mı yarattı seni?

Kaplan! Kaplan! gecenin ormanında
Işıl ışıl yanan parlak yalaza,
Hangi ölümsüz el ya da göz, hangi,
Kurabilir o korkunç simetrini?

William Blake
(Türkçesi: Selahattin Özpalabıyıklar)

 

Yalnızlık

Yalnızlık Kişinin inmeye cüret edemediği –
Ve Mezarında anlamak için çevresini
Yoklaması gibi ancak
Tahmin yürütebildiği –

En kötü korkusu onun Yalnızlık
Kendini görmesin diye Ve
yok etmesin kendi önünde
Sadece bir inceleme için –

Gözlenemez bu Dehşet – sadece
Kenarından geçilir Karanlıkta –
Askıda kalmış Bilinçle –
Ve Kilit altındayken –

Korkarım ki bu – Yalnızlıktır –
Ruhun Yaratıcısı
Onun Mağaraları ve Dehlizleri
Aydınlat – ya da mühürle –

Emily Dickinson
Çeviri: Selahattin Özpalabıyıklar