Ağzını düşündüğüm vakit
bana bir şey anlatır biçimde
işte o zaman düşünürüm
sözlerini
ve düşüncelerini
ve ifadesini
gözlerinin
konuşurken
Erich Fried
Sevgiliyi anmak ve düşünmek de onun için “düşünce özgürlüğü“ kapsamında ve o denli önemli bir eylemdir.
Ali Osman Öztürk
Sözcüklerimin heceleri döküldüğünde yorgunluktan
ve saçma sapan hatalar başladığında daktiloda
uykuya dalmak istediğim
dünyada olup biten
ve engelleyemediklerime
yas için nöbet tutmak istemediğimde artık
orada burada bir sözcük süslenip şarkı mırıldanmaya başlar
ve yarım bir düşünce saçını tarayıp
daha demin yutamadığı birşeyden yutkunan
şimdi bakınıp
ve o yarım düşünceyi elinden tutup ona:
Gel
diyen başka birini arar
Ve sonra o yorgun sözcüklerden birkaçı
ve kendine gülen birkaç tuş hatası
o yarım ya da tüm düşüncelerle birlikte ya da onlarsız
şu Londra sefaletinden kalkıp denizi ve ovayı ve dağları aşarak
uçarlar hep aynı yere
Ve sabah bahçeye açılan merdiveni inip
öylece durup baktığında dikkatlice
orda oturmuş çırpınırken görürsün onları
biraz üşümüş ve belki biraz da kaybolmuş gibi
ve gerçekten senle oldukları için şaşırmışlar gibi mutluluktan
Erich Fried
Seni yitireceğimi varsayalım
ve bir kez daha görüp görmemeye
karar vereceğimi
Bir kez daha gördüğümde seni
on kat daha mutsuzluk
on kat daha az mutluluk
getireceğini bilerek
Hangisini seçerdim?
Seni yeniden görmenin mutluluğuyla
kendimden geçerdim
Erich Fried
Gittikçe
daha da iyi silahlarla
insanların birbirini öldürdüğü
ve birbirlerini açlığa mahkum ettiği
bir zamanda sevmek birbirini
Ve bilmek
fazla birşey yapılamayacağını buna karşı
ve denemek
vurdumduymaz olmamayı
Ve yine de
sevmek birbirini
Sevmek birbirini
ve açlığa mahkum etmek birbirini
Sevmek birbirini ve bilmek
fazla birşey yapılamayacağını buna karşı
Sevmek birbirini
ve denemek vurdumduymaz olmamayı
Sevmek birbirini
ve zamanla
öldürmek birbirini
Ve yine de sevmek birbirini
gittikçe daha iyi silahlarla
Erich Fried
Seni düşünüp de
mutsuz olmak
Neden?
Düşünebilmek
mutsuzluk değil ki
ve düşünebilmek
seni:
Seni
olduğun gibi
seni
hareket edişini
sesini
gözlerini
seni varolduğun gibi
Kalır mı ki
ne yer
ne de sıkışıklık
(benim onu
onun da
beni tanıdığı gibi)
gerçek mutsuzluğa?
Erich Fried
Şiir Antolojim 