RSS

Etiket arşivi: Garbis Cancikyan

TOPRAĞA ÖVGÜ

sen olmasan
nasıl yaşar insanlar
bütün o
yılanlar böcekler kurtçuklar
arılar kuşlar kelebekler
nebileyim balıklar…
sana teslim ederiz
ölülerimizi
yaşayanlarımızı da
ey insanlara hazine
uluslara vatan
seviyorum seni
toprak
sen verirsin
mobilyalarımızın ağaçlarını
taşı kiremiti
evlerimizi örmek için
tuğlayı harcı
bütün yiyip içtiğimizi
giydiğimiz elbiseler senden
senden ayakkabı şapka
su şarap bira
senin cümle hayırların
sığmaz kitaplara
bir şiir için
bunlardan sadece biri yetecekti oysa
toprak inan ki
senin için düşen
her şehit
sevgimizin kanıtı adeta
senden
ayaklarını kesen kuşlar
ve bütün uçaklar
bir gün nihayet
sana dönecekler tekrar
günün birinde
bedenlerimize
mesken olduğunda sen
büyük şairler
şiirler yazacaklar
senin için
ne mutlu bize
koynunda olacağız senin


Garbis Cancikyan

Badger, 5 Ocak 1945

 
 

Etiketler:

Sürgün

aynı yerde kalır sokak
otel kapısı aynı
masada kalır hâlâ
kopardığımız ekmeğin kırıntıları
ve sokağa bakan
pencerelerin perdeleri
kapadığımız gibi aynı
biz neden
aynı kalmadık sevgilim
el olduk birbirimize

Garbis Cancikyan

-Şu Ömrümün Şubat’ı-

 
 

Etiketler:

CEHENNEM EVİMİZ OĞUL

cehennem ateşler içindeymiş
biz ısınmak
yemek pişirmek
ve ütü yapmak için yakarız ateşi
bütün günahkârlar
cehenneme gidecekmiş
yalan
arkadaşım sarkis
uçurtmamı yırttığından beri
uğramaz oldu evimize
cehennem yukarıdaymış
yalan
gökte bir şey yok
bazı bulut ve güneş
bazı ay ve yıldızlar görünür
gecelerde
yalan hepsi
yalan söyler hepsi de
sadece annemin sözüne inanırım ben
hiç yalan konuşmaz annem
ve her gün aynı sözü söyler:
CEHENNEM EVİMİZ OĞUL

Garbis Cancikyan

 
 

Etiketler: