Gazel

Sen vâr iken ey dost banâ yâar gerekmez
Cevrin çekeyim gayri vefâdâr gerekmez

Cevrin de vefâdır bana derdin de vefâdır
Bîmar dile bir dahi tîmar gerekmez

Cânâ bu cihan içre vefâdâr sanemler
Her kûşede gerçi nicesî vâr gerekmez

Kûyunda senin dâima uryan olayım tek
Cennete banâ hulle ü destâr gerekmez

Mest-i mey-i aşk ol, yürü âlemde ki Mihrî
Pes rind-i harâbât olana âr gerekmez

Mihrî Hatûn

 

Ben umardım ki seni yâr-ı vefâ-dâr olasın

Ben umardım ki seni yâr-ı vefâ-dâr olasın
Ne bileydim ki seni böyle cefâ-kâr olasın
Hele sen kaaide-î cevrde eksik komadın
Dostluk hakkı ise ancağ ola var olasın
Reh-i âşkında neler çektüğüm ey dost benim
Bilesin bir gün ola aşka giriftâr olasın
Sözüme uymadın ey asılası dil dilerim
Ser-i zülfüne anın âhiri ber-dâr olasın
Sen ki cân gül-şeninin bi gül-i nev-restesisin
Ne revâdır bu ki her hâr ü hasa yâr olasın
Beni âzâde iken aşka giriftâr itdin
Göreyim sen de benim gibi giriftâr olasın
Bed-duâ etmezem ammâ ki Huda’dan dilerim
Bir senin gibi cefâ-kâra hevâ-dâr olasın
Şimdi bir hâldeyüz kim ilenen düşmanına
Der ki Mihrî gibi sen dahi siyeh-kâr olasın

Mihrî Hâtûn