“..ey kadın ! yarana secde et . et ki bu tek marifet..”
ah siz ! siz ve izleriniz
tenden aşikâr şu gönülde. ömürde nefesten ziyade
biliyorum eski bir hikâye olacaksınız günün birinde
üstünüze koklanmayacak güllere felâket
yarama özne
ve son arzum nihayet.
olsun varsın
nasılsa bütün şarkılar özleminiz kadar nihavent
ay salınırken gökte hece hece gözlerime
ödenirken kefâret
ve yaseminler sessizce sokulurken geceye
aklıma siz düşeceksiniz her seferinde elbet
elbet kopacak içimde her seferinde kıyamet
medet ya ey mim !
yokluğunuz varlığıma kusursuz müebbet
medet !
arzu eşbah
Şiir Antolojim 