dalların kucağında sallanıyor
yorgun rüzgar uykusunda.
kankırmızı bir çiçek bırakıyor elim..
güneşte kavrulup dağılmaya.
çok çiçek gördüm
açan ve sonra kuruyan;
mutluluk ve acı geçip gider..
koruyamaz onları insan.
saçtım ben de
yüreğimin kanını hayata;
pişman olur muyum bilmem
yorgunum, bildiğim bu yalnızca.
Hermann Hesse
Şiir Antolojim 