RSS

Diclenin Sesi

17 Ara

dil kayıp
boğaz kurumuş
yürek çöl gibi;ne ses ne de seda
karanlık sadece dipsiz bir karanlık;ne yurt ne devir ne de devran
ne bir insan ne birşey ne bir söz ne de bir ses
sadece karanlık
sesin karanlığı;sessizlik
kaderimiz Stêr’im sadece şu oldu;sessizlik
talihimiz karanlıklarda tohum kanda fidan
karanlık gecelerimizde dallar yapraklar
endişe ve korkularımızda derin bir inilti
talihimiz Stêr’im benim
başımıza gelen belalar suçumuz bizi
karanlık gecelerimizin dipsiz bir vadisi
sessiz günlerimizin sert ve sivri bir doruğu
talihimiz;çaba boşuna istekler boşuna boşu boşuna aşk

neydi günahımız bizim karanlık gecelerimin Stêr’i?
neden böyle bir talih?
neydi suçumuz kusurumuz neydi?
hatalarımız neydi,neydi kötülüklerimiz?
neden payımıza düştü sessizlik?
neden ateş yangın yıkım göç elem ve keder?
neden dönüşüolmayan yollar donuk ülkeler neden?
neden gece sadece gece neden?
neden gülü olmayan dikenler?
neden acı sadece sızı?
kimdik biz,bizkimdik boş gecelerimin Stêr’i?
adımız neydi,yurdumuz neresi,neresiydi ülkemiz?
neyi anlatıyorduk neydi dilimiz?
bütün hesapları neden bizden soruldu dünyanın?
Stêr’im benim,kurban olduğum
neden kurban seçildik biz?
neden kan dolu bir göç,yara dolu bir beden?
ama neden bu kahrolası talih?

bizi hiç bir zaman görmemiş
yanımıza uğramamış Allah şahit;
seni sevdim Stêr’im
senin aşkınla attı yüreğim
sıcaklığınla var oldu sefil hayatım
hayatın ışığı senin mavi gözlerinde
varoluşun ışığı
gözlerine sığındım senin kimsesizim benim
seni sevdim
saçların Dicle selleri
göğsümde bir cudi serinliği
sizler vardınız yarim benim sen ve aşkın nöbeti
o yatak cennet yurdum benim
o döşek o çarşaf o yorgan o yastık
çocukluğumuzun yaylalarının serin yeli
şimdi senin kanınla kızıl
şimdi cehennem her şey cehennem şimdi

bekle beni Stêr’im
sığınağım benim
yola çıkmış geliyorum
sözlerim sessiz türküm benim
senin için ben gelene kadar
sözlerim içinde senin aynalarının duruluğu
apak bir yüz gösteren aynaların
şafakta öten bülbüllerin nazlı sesini
derin vadilerden çıkmış güzel bir kızın sesini hatırlatıyordu bana
duru sözlerim senin için hepsi senin için ölümün kızı
yara derin yüz ezik kül rangine bürünmüş
kan..kanın kızı;kanla varolmuş kanla giden

teşekkürler güzelim
seni tanıdığım için teşekkürler
bedenin iniltin gülüşün hayatın
sesin olan sessizliğini senin
aşkın
teşekkürler kötü talihim benim
teşekkürler göklerimin yıldızı..

Mehmed Uzun

 
Yorum yapın

Yazan: 17 Aralık 2012 in Türk Şiiri, Şiir

 

Etiketler:

Yorumlar kapalı.