İki deliyiz,
ben ve dolu bir kadehin
boş kadehe çarpıp çıkardığı tınlama,
ama hafifçe…
iki aptal alacakaranlık
perdesidir penceremin,
duvarın üzerinde hayalî bir pencere durur
yıllardan beri.
kimsenin oturmadığı bir evde
iki çatı,
gelenlere bir veda gıcırtısıdır
kapı
iki dudak, üzerinde iki dudağın,
aşk bir tanrı
esirgeyen bağışlayan
ve öpüşmek bir din sanki.
yollarda iki ölüm
köpekler gibi dolaşan,
kokluyorlar tozu dumanı
eskilerin adımlarını izleyerek.
İşte yalnızım, kanlı canlıyım kabrimde
tepemde iki ölü Yasin okuyorlar birbirlerine.
Tâhir Riyad
Çeviren: Halim Öznurhan
Şiir Antolojim 